Od vremena nastanka, krajem trinaestog veka u Španiji, Zohar je, uz Bibliju i Talmud, presudno uticao na razvoj jevrejske misli i tradicije. Kao središnje delo jevrejskog mističkog učenja, kabale, Zohar otvara dveri koje vode do nove vrste religijskog iskustva, do neposredne spoznaje božanskog.
Fragmenti iz Zohara u ovom izboru, skromnom po obimu u odnosu na celinu dela, dobro ilustruju način na koji Zohar preispituje kanonske stavove jevrejskih svetih knjiga, postavljajući temelje za otkrivanje novog, skrivenog značenja teksta i sveta.
Geršom Šolem, koji je ceo život posvetio obnovi proučavanja jevrejskog misticizma, odabrao je ključna mesta iz ovog dela, obrativši posebnu pažnju tumačenjima postanja, božanske i ljudske ljubavi, vere i smrti. Značajno mesto dobila su i tumačenja glavnih kabalističkih simbola, kao što su sefiroti, Drvo života, Šabat, i odnos muških i ženskih aspekata čovekovog bića. Zohar je jedna od onih knjiga kojima se možemo stalno vraćati, i koja će nam uvek darivati nova značenja.
